Ratuj mnie

Stoję na krawędzi przepaści

Ratuj mnie

Chylę się ku upadkowi

I skoczę

Wystarczy jeden krok

Ratuj mnie

Stoję i nie wiem co zrobić

Wiem, skoczę

Ale może mnie powstrzymasz?

Tak, zrób to

Ratuj mnie

Skaczę.

Nie wierzysz.

I słusznie...

Który idiota przyznałby się, że skoczy 

zanim skoczy?

Tylko ten,

który nie skoczy.

Ale ja skaczę

Ratuj mnie.

Spraw, żebym nie skoczyła.

I sprawiasz. Strzelasz do mnie

bym nie musiała skakać.

Oszczędzasz mi wysiłku.

Ratujesz mnie.

A ja podnoszę się

Z kałuży krwi

Strząsam jej malinowe resztki

I już nie drę tego pyska

Znad przepaści...

gdzie stałam, patrząc z rozpaczą na podłogę ze skraju dywanu.

Maska

To lubię -
śmiać się i patrzeć jak inni śmieją się ze mną.
rozmyślać, bo daje mi to szansę się oderwać.
spacery w słońcu i ciepłym deszczu.
pocałunki na pożegnanie i na powitanie.
słodką woń radosnego poranka.
I płacz, który pozwala czasem oczyszczać duszę.
Tego nie lubię -
deszczu i wiatru na mojej skórze.
hipokryzji i dwulicowości.
pożegnań bez powitania.
herbaty bez cukru i czekolady bez słomki.
ciężkiego powietrza w deszczowy poranek.
I płaczu, który czasem za mocno obciąża duszę.


Wiersz nawiązujący do starego, ale świetnego moim zdaniem filmu - Maska. Polecam. Przypomnijmy sobie te starsze dzieła zanim zaczniemy chwalić nowe.

Postanowiłam zacząć znów rysować.

I oto efekt dzisiejszej pracy.

Z dedykacją dla mojego Mężczyzny ;*

Wesołych Świąt !

Cytrynowa babeczka wielkanocna.

Niesmak.

Idę spać
I obudźcie mnie w świecie,
w którym Matka Madzi zaginie w mediach,
w którym znajdzie się praca
dla studenta - poziom exp 1,
w którym pedofilom uschną penisy,
w którym żule przestaną pić i opalać się na chodniku,
w którym ludzie zaczną być nieco wyżej intelektualnie.
Cholera...
no to będę spać wiecznie.

Czekam na pocałunek Księcia.