Dziwisz się.
Dziwisz się, że nie ma mnie w Twoim życiu.
Że znikam i nie mówię, kiedy wrócę.
Że na wszystkie pytania odpowiadam 'nie wiem.'
Że jesteś jakby poza moim światem.
Dziwi Cię, że nie rozmawiam z Tobą,
lecz gdy opowiadam...
Twój wzrok umyka w powietrze, a słowo milczy.
Mówisz o tym, co muszę.
Mówisz, czego nie mogę.
Mówisz, gdy źle coś robię i gdy nie robię niczego.
Lecz nie widzisz, gdy się staram.
Nie myślisz może, że czasem...
...po prostu płaczę, bo czuję się niedoskonała?
Bo czuję, że odsuwasz się ode mnie?
Że nie zapraszasz do siebie?
Że ignorujesz mój smutek
lub reagujesz agresją?
Nie jestem otwarta na wszystko.
Nie przyjdę z problemem do Ciebie.
Nie spytam, czy mnie rozumiesz, bo wiem,
że nie odpowiesz jak trzeba.
Wejdź czasem przez moje drzwi.
Nie zawsze są przecież zamknięte.
Czy czasem się czuję zazdrosna?
Że się otwierasz na innych,
a mnie na uboczu zostawiasz...
Wiem, że nie spytasz. Tak myślę...